ur. 1930, Katowice, zm. 2020, Przesieka
malarka, graficzka i jedna z kluczowych postaci awangardy lat 50. XX wieku. Urodziła się w Katowicach, gdzie dorastała w wielokulturowym środowisku, co miało wpływ na jej otwartość na różnorodne inspiracje artystyczne i filozoficzne. Studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, filia w Katowicach, gdzie ukończyła studia w 1955 roku.
Była współzałożycielką Grupy St-53, jednego z pierwszych ugrupowań awangardowych w powojennej Polsce, które eksperymentowało z formą, kolorem i abstrakcją. W latach 60. zainteresowała się kulturą i filozofią Wschodu, co znalazło odzwierciedlenie w jej sztuce. Wspólnie z mężem, Andrzejem Urbanowiczem, prowadziła legendarną pracownię na Ligonia w Katowicach, będącą miejscem spotkań artystów i intelektualistów poszukujących duchowej i twórczej ekspresji.
Od lat 70. rozwijała swój unikalny styl oparty na malarstwie metafizycznym i mandalach, nawiązując do tradycji buddyzmu zen. Przeniosła się do Przesieki w Karkonoszach, gdzie stworzyła ważne centrum artystyczne. Jej prace były prezentowane na licznych wystawach w kraju i za granicą, a ona sama stała się ikoną niezależnej sztuki XX wieku.
Jej twórczość znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Śląskiego w Katowicach, Muzeum Historii Katowic oraz w wielu kolekcjach prywatnych.
